.
Lieve Riny,
Wij zijn diep getroffen door het plotseling overlijden van onze vriend, maatje en collega en het is voor ons persoonlijk een onherstelbaar verlies. Voor zowel ons, als voor je familie, kennissen, vrienden, collega’s maar ook voor diegene die je vanuit je werk als journalist hebt ontmoet.
De stilte, leegte en bewustzijn sinds het nieuws ons bereikte lijkt alleen maar groter en groter te worden.
Ons verdriet is groot.
Het is nog steeds moeilijk te geloven en te aanvaarden dat je er echt niet meer bent. Nooit meer samen dollen, bakkie leut doen, vergaderen, editen, plannen, items maken, onderzoek doen en vooral nieuws zoeken.
Het zal een zware, moeilijke en rare periode worden de komende maanden voor iedereen, maar we zijn je woorden niet vergeten, Riny, “opgeven is geen enkele optie”.
Je hebt ongetwijfeld gelijk, maar voor nu lijkt het of er geen morgen meer is, vanuit de diepe slaap waarin we zijn beland.
Maar de vele herinneringen zullen ons helpen om door dit enorme verlies heen te komen.
RegioTV Tiel was je grote passie, dit deed je altijd met gedrevenheid en perfectie, lokaal nieuws brengen met inhoud, nieuws die redactioneel verantwoord was, nieuws die ertoe doet bij iedereen. Nieuws brengen op je eigen manier, visueel, live met een krachtige inhoud en korte bijbehorende tekst.
Je camera was wat de hamer is voor een timmerman, en die had je dan ook altijd bij je.
Samen hebben we jaren gewerkt aan een nieuwe toekomst voor RegioTV Tiel, als visionair was je ervan overtuigd dat er een nieuwe en betere manier moest komen, hoe er nieuws gemaakt moet worden en vooral de manier waarop, door wie en waarmee.
Jouw unieke visie om nieuws te maken en te brengen op een compleet andere manier en methode blijken nu helaas de waarheid te worden.
Het is alsof je het van te voren al wist, misschien onbewust aanvoelde of zag aankomen, want we herinneren ons je eigen woorden van jaren terug nog als gisteren:
Wat als er weer een zware pandemie komt en alles en iedereen wederom in een lockdown kom?
Wat als we als journalist ons werk niet meer kunnen of mogen doen.
Wat als er geen mogelijkheid is om te communiceren met een organisatie, bedrijf of persoon om een persoonlijke reden.
Wat als er niemand meer journalist wil zijn?
Wat als ik wegvalt?
Hoe komen we dan aan nieuws? Wie gaat het nieuws verzorgen, en hoe voorkomen we nepnieuws, leugens en voorkomen we smaad en laster praktijken.
Gelukkig had je alles al in je hoofd gepland wat we als concept, tool en service moesten ontwerpen, bouwen en inzetten.
En helaas moeten we datgene waar we voor vreesden nu versneld inzetten.
Maar wees gerust Riny, we weten wat je heel graag zou willen en wat je wensen en prioriteiten zouden zijn, hier gaan we met man en macht aan werken en volbrengen.
Jouw legacy zullen we in ere houden.
Het is pas over als het over is, precies wat je altijd zei.
We zullen je missen, vriend
Rust Zacht
Paul en Rudy
.
.
.
In memoriam: Riny Ter haar
.
Begin deze week is omroepman Riny ter Haar (52) plots overleden in zijn huis aan de Kwelkade in Tiel. Vermoedelijk is een inwendige bloeding hem fataal geworden. Ter Haar leefde een deel van de week alleen. Bezorgde bezoekers hebben de politie ingeschakeld waarna hij is aangetroffen. Hij laat een dochter achter, een moeder, een zus en velen die hem kennen, liefhebben en waarderen.
Veel te snel verliezen we deze week een kleurrijke Tielenaar die vele jaren het gezicht was van de lokale zender RegioTV Tiel. Wij zijn diep geschokt en verdrietig. We zullen zijn passie, optimisme, humor en vriendschap enorm missen.
door Menno Provoost
Als iemand zich bewust was van het feit dat het leven ieder moment afgelopen kon zijn, was het Riny. ‘Dat heb ik wel geleerd van vriendje Pieter’, zei hij dan, refererend aan de plotselinge dood van politicus en TEC-voorzitter Pieter van den Burg in 2017. Een gebeurtenis die hem erg aangreep. Of hij voorvoelt heeft dat het ook echt met hem zou gebeuren, weet ik niet. Wat ik wel weet is dat hij er om die reden altijd het beste van maakte.
Zowel in zijn warme persoonlijke relaties als in zakelijke ondernemingen. Bij dat laatste ging geen zee hem te hoog. Gewapend in een mooi pak met een stijlvolle bril en dito schoenen stapte hij overal direct op af. Het liefst sprak hij dan met de hoogste baas om hem bijvoorbeeld de toekomst van de regionale media voor te spiegelen.
‘Je moet denken in mogelijkheden’, zei hij wanneer iemand in zijn ogen ergens moeilijk over deed. Want Riny zag die altijd. Met een grenzeloze creativiteit verbond hij mensen, organisaties en bedrijven aan zijn plannen. Hij keek voor inspiratie naar John de Mol en het BBC-model, want groot denken was hem eigen. En dat stimuleerde hij ook bij anderen. “Jongen, wij zijn Championsleage”, zei hij dan. “Zij spelen nog geen derde divisie.”
En zo ging het kleine RegioTV Tiel in Arnhem en ook in Den Haag over de tong als voorbeeld van hoe een publieke omroep in de toekomst moet gaan werken. De man had onmiskenbaar visie en de overtuigingskracht om iedereen daarin mee te nemen.
Die vaardigheden zette hij gul in voor mensen die hem dierbaar waren. Geen probleem of Riny zag er wel een oplossing voor. ‘Maak je niet druk, kum goed, ik gooi wel een balletje op’.
Tegelijkertijd was hij de duizendpoot op de vloer die als geen ander wist wat er achter de schermen allemaal speelde in Tiel. Die er als jongen al op de fiets opuit trok om advertenties te verkopen voor zijn eerste grote passie: de radio. Hij wist veel van geluidstechniek, draaide zijn hand niet om voor het maken van een videoreportage en was een zeer bedreven presentator en interviewer.
Het is geen wonder dat hij bij zoveel activiteiten ook wel eens brokken maakte. ‘Eén foutje is nog een negen’, zou hij zeggen.
Waar hij het belang van zakelijke aangelegenheden sterk kon relativeren, was hij zeer oprecht en betrokken als er persoonlijke zaken aan de hand waren. Met zijn mensenkennis, empathie en levenservaring stond hij voor heel veel mensen klaar op de momenten dat het er echt toe doet. Alles liet hij uit zijn handen vallen als hij op dat vlak kon helpen. Zeker natuurlijk wanneer het zijn moeder of dochter betrof.
Riny hield van het leven en wist ervan te genieten. Als hij ergens voor ging, dan ging hij er vol voor onder het motto: “We pèren um derop.” Meestal werd dit gevolgd door een overtuigend ‘Godverdomme!’. Ik geloof niet dat Riny erg gelovig was.
Maar als er een hemel is, dan lult hij zich er absoluut naar binnen.
En dat verdient hij.
Rust zacht vriend.
